Een pasgeborene wil het allerliefst dag en nacht bij zijn moeder zijn. In onze maatschappij is dat soms een moeilijke opgave. De draagdoek biedt uitkomst, het letterlijke contact tussen jou en je baby zorgt voor verbinding. Slapen in dezelfde kamer als de ouders geeft ook een zeer fijne start op het gebied van verbinding. Daarnaast geeft borstvoeding een bijzondere verbinding. Geadviseerd wordt om, zo mogelijk, borstvoeding te geven tot in elk geval 6 maanden.

Een medische ingreep wordt alleen gedaan als het noodzakelijk is. Het gaat over leven en dood. Er komen stoffen of materialen op de baby af die onbekend en vaak eng zijn. Dat geeft een onveilig gevoel op emotioneel gebied. Ook de couveuse is een emotioneel onveilige ruimte door de vele medische handelingen die daar moeten worden uitgevoerd. Zorg ervoor dat je je als ouder bewust bent van dit onveilige gevoel en gebruik je inlevingsvermogen. Niet alleen het brein maar juist het lichaam onthoudt nare ingrepen.

Wanneer er medisch ingrijpen is geweest, erken je baby dan door begrip te uiten. Benoem dat de geboortegang moeizaam was voor je baby of dat je kindje zich in de couveuse erg alleen heeft gevoeld. Laat weten dat je de emotie begrijpt die erbij komt kijken. Dit kun je doen door het hardop uit te spreken naar je baby. Het is belangrijk dat je dit ook daadwerkelijk meent. Wanneer het ‘niet als gemeend’ overkomt, zal je baby dit voelen

Is er een stressvolle zwangerschap geweest of een onnatuurlijke geboorte¹? Dan heeft je baby (net als jij) tijd en kennis nodig om dat te verwerken. Vul deze behoefte op door te vertellen wat er is gebeurd. Baby’s begrijpen misschien nog geen woorden, maar jouw intentie, intonatie en non-verbale uitdrukkingen begrijpen ze wel. Tijd en besef gaan bij pasgeborenen vele malen langzamer dan bij volwassenen, dus herhaal dit verhaal een paar keer.

¹Onder onnatuurlijke geboorte verstaan wij alle geboortes waarbij medische ondersteuning is ingezet, zoals onder meer weeënopwekkers, de vacuümpomp, een ruggenprik of een keizersnede.

Bij een medische ingreep heeft je baby meestal niet op zijn of haar manier de weg kunnen afleggen die het wilde. Vaak is er (vanuit noodzaak) ingegrepen waardoor het de controle heeft verloren op het proces. Je baby wil dan vaak zelf nog de beweging van geboren worden, afmaken. Wanneer je merkt dat het nog een spildraai wil maken of iets dergelijks, volg je baby dan in die beweging. Overstrekken zien we veel gebeuren als er sprake was van niet-lichaamseigen stoffen, help maar mee door het ruggetje te ondersteunen als je baby overstrekt.

Door medisch ingrijpen ontstaat er veelal veel stress. Je baby heeft behoefte om deze stresservaring te verwerken. Daar komen emoties bij kijken. De ene baby keert in zichzelf, de ander slaapt of huilt juist veel. Het is belangrijk dat je jouw baby de tijd geeft om te verwerken wat er is gebeurd en dat je je kindje ondersteunt door te troosten, te begrijpen en het er te laten ‘zijn’. Vertrouw erop dat je kindje het trauma kan verwerken met jouw steun en begrip

Wanneer er medische ondersteuning is geweest (denk aan weeënopwekkers of -remmers, pijnstilling, ruggenprik, tangverlossing, keizersnede, verzorging in couveuse) is er een beroep op het lichaam van je baby gedaan. Deze (niet-lichaamseigen) stoffen of aanrakingen laten vaak een diepe indruk achter, omdat ze worden gekoppeld aan een indrukwekkende gebeurtenis: de geboorte. Wees je daarvan bewust en vertel dat die stoffen of aanrakingen voorbij zijn. Het is heel goed als je baby in ‘antwoord’ op jouw verhaal even huilt, zo kan je baby vertellen wat er allemaal was. Een draagdoek geeft je baby de geborgenheid die het nodig heeft en is na zulke gebeurtenissen nog belangrijker dan anders